Op naar de andere kant van de wereld! - Reisverslag uit Paihia, Nieuw Zeeland van Richard Muijs - WaarBenJij.nu Op naar de andere kant van de wereld! - Reisverslag uit Paihia, Nieuw Zeeland van Richard Muijs - WaarBenJij.nu

Op naar de andere kant van de wereld!

Blijf op de hoogte en volg Richard

20 Augustus 2012 | Nieuw Zeeland, Paihia

Hallo allemaal!

Zijn we weer! Hebben jullie al genoeg van al m’n belevenissen? ;-)

Het weekend in Santiago liep weer eens ontzettend uit de hand, in de goede zin van het woord gelukkig! Na aankomst vrijdag wilde ik ’s avonds eigenlijk niets doen, maar als Gonzalo (een Nederlandse jongen die hier tijdelijk woont vanwege studie) me uitnodigt voor een biertje bij hem thuis zeg ik natuurlijk geen nee..! Samen met hem, twee Chileense meiden en een Chileense jongen is het al snel gezellig bij hem thuis. Na een tijdje wordt er besloten naar Mexicaanse vrienden van hem te gaan die hier ook studeren en in een soort studentenhuis wonen. Ondanks dat ze me totaal niet kennen word ik super gastvrij ontvangen, erg leuk! Zo wordt het een ontzettend leuke avond! Als het uiteindelijk bijna half 7 is, het meisje naast me in slaap gevallen is en op m’n schouder ligt te kwijlen en de Mexicanen maar shots tequila blijven aanbieden vind ik het mooi geweest, tijd om een taxi te pakken en terug naar het hostel te gaan!

De volgende dag wordt er vanzelfsprekend bijzonder weinig gedaan.. Lang slapen, even een paar dingen op internet uitzoeken voor het vervolg van de reis (ik besluit toch maar naar het zuiden van Chili te gaan) en ’s avonds barbecueën op het dakterras. Daar gezellig met twee Australische stellen zitten kletsen, maar die gaan op tijd naar hun kamers terug. Verder nog niet echt andere reizigers ontmoet in het hostel dus het lijkt een rustige avond te worden, ook prima! Als ik echter op de bank in de gemeenschappelijk ruimte zit te relaxen komt één van die Australische jongens er echter weer aan. Ruzie met de vrouw en dus moet er gedronken worden haha na een paar potjes poolen tegen twee Brazilianen en de nodige biertjes op naar de club om te hoek. Daar is het weer veel te gezellig met tal van locals en andere reizigers! Als ik het zoveelste biertje voor ons haal is Allen bij terugkomst nergens meer te bekennen.. Nou ja, dan nog maar even met een paar andere uit het hostel verder gaan. Heerlijke nacht en toch weer véél te laat naar bed…

Van het uitgebreide skypen met Rianne (zoals afgesproken) komt er een dag later dan ook weinig terecht… Om vier uur gaan we namelijk met een groep uit het hostel naar de een voetbalwedstrijd en precies een uur eerder kom ik uit bed.. :) Even douchen, lunchen en skypen en dan dus op pad. Met een mannetje of 20 met de bus naar een buitenwijk van Santiago. Al in de bus veel supporters (dat lijkt er meer op dan de vorige keer) die volop zingen, drinken en blowen.. Dit kon nog wel eens een leuke ervaring worden! In het stadion zelf zit de sfeer er de hele wedstrijd goed in, volop zang en springen, maar zo fanatiek als in Peru gaat het er helaas niet aan toe. Ondanks dat een leuke wedstrijd en erg gezellig met de overige reizigers.. Geheel uit het normale ritme ben ik bij terugkomst in het hostel nog niet echt aan slapen toe en dus blijf gezellig met de receptioniste die vrij is en de receptionist die moet werken tot 3 uur wakker.. Vooral de bananenbar en het googlen van afbeeldingen daarvan doet het erg goed.. Raar volkje die Nederlanders.. :)

Na een heerlijk weekend in Santiago is het tijd om dan toch echt naar het zuiden te reizen, op naar Osorno! Aangezien de bus pas ’s avonds gaat vermaak ik me overdag nog in Santiago. Lunchen, even op pad voor een tondeuse, in het hostel poolen en met andere reizigers kletsen, eten en dan op naar de bus.

Na een zeer onrustige nacht kom ik de volgende morgen erg vroeg in Osorno aan. Daar mag ik van de zeer aardige eigenaresse van het hostel gelukkig meteen de kamer in… Nog even een paar uurtjes slapen dus en dan het stadje in. De Lonely Planet had echter helemaal gelijk, de plaats zelf is niet erg bijzonder, je komt hier puur voor de omgeving… Veel vervallen huizen en weinig mooie historische panden. Na twee uurtjes rondlopen dan maar in het hostel met de eigenaresse overleggen wat de opties voor de volgende dag zijn, boodschappen doen, koken en lekker op tijd naar bed!


Reden om naar Osorno te gaan is het mooie nationale park dat hier moet zijn en de mogelijkheid om goed te snowboarden. Dat laatste ga ik vandaag dan ook maar eens doen! Met een busje vol toeristen en locals naar het ski resort een stuk verderop, spullen huren en gaan! Uitdaging één van vandaag, de sleeplift… een stoeltjeslift kennen ze hier niet en ik ben niet heel bedreven met m’n snowboard in een sleeplift. Na er 3 keer in de eerste 10 meter uit gedonderd te zijn dan dus maar een stuk de berg op lopen en naar met vallen en opstaan weer naar beneden gaan. Dit belooft een lange dag te worden… Gelukkig kom ik bij poging 4 wel helemaal boven met de sleeplift, de aanhouder wint! Komt bij dat het snowboarden steeds beter gaat, de zon schijnt, de sneeuw redelijk goed is en de omgeving prachtig! Al met al wordt het zo een heerlijke dag, waarbij ik in de loop van de middag zowaar vol gas naar beneden dender (lees: in een redelijk tempo afdaal zonder te vallen)… Bedankt Martin voor de les in Tsjechië! ’s Avonds wederom een rustige avond, op een kort bezoekje aan het plaatselijke casino na…

Een dag later de wekker vroeg gezet om het nationale park hier te bezoeken.. Bij het wakker worden regent het echter onwijs en dus besluit ik me nog een keer om te draaien. En nog een keer, en nog een keer. Zo is het opeens rond de middag voordat ik mijn bed uit kom. Daarnaast is het nationaal park lastig te bereiken, het laatste stuk moet je liftend doen en wordt het weer er niet veel beter op. Na rustig opgestart te hebben besluit ik er dus maar een heerlijke relax dag van te maken en het nationale park hier te laten voor wat het is.

Vervolgens is het al weer tijd om te verplaatsen, ik ga nog een klein stukje zuidelijker voordat ik terug ga richting Santiago om mijn vlucht naar Nieuw Zeeland te nemen. Met de bus ga ik op weg naar Castro op het eiland Chiloé. Prima reis met bus, boot en wederom bus en zo kom ik aan het einde van de middag aan. Even door het niet heel bijzondere plaatsje lopen, proberen een tour voor morgen te regelen wat niet lukt omdat ik slechts alleen ben en dan heerlijk uit eten. Hoog tijd om weer eens een dikke steak te eten na dagen van zelf koken..! In het plaatselijke restaurant is de prijsuitreiking van de hockeydames op televisie en das natuurlijk niet vervelend om naar te kijken. Eén nadeel, na het uitreiken van de medailles aan Engeland en Argentinië wordt er opeens overgeschakeld op een andere sport grrrrr…

Ook Castro bezoek ik vanwege het nationale park hier dichtbij en die kan ik natuurlijk niet weer missen. Met een klein busje ruim anderhalf uur op weg en na aangekomen te zijn heerlijk een paar uur door het mooie park gelopen. Het park ligt aan de zee dus ook even heerlijk over het strand lopen. Uitwaaien noemen we dat geloof ik. Nou dat kan hier prima, wat een wind! Vervolgens weer terug met het busje, ’s avonds een vette cheeseburger scoren en dan rustig in het hostel een beetje internetten en de nodige voorbereidingen treffen voor Nieuw Zeeland. Even geen wilde stapavonden is ook wel eens lekker.. :)

En dan staat de lange busreis terug naar Santiago op het programma. Ruim 16 uur in de bus, maar na twee films en de nodige uren slaap in een zeer comfortabele stoel is dat ook zo weer achter de rug. Eenmaal aangekomen in Santiago eerst maar eens uitgebreid skypen met Rianne en m’n ouders en dan shoppen. Ik moet echt nieuwe gympen hebben en een extra lange broek is ook geen overbodige luxe. Klein probleem waar ik tegen aan loop tijdens het winkelen, nergens zijn schoenen te vinden groter dan maat 44 en broeken gaan niet verder dan lengte 32… Oftewel, het shoppen draait uit op helemaal niets… Eenmaal terug in het hostel vooral bezig geweest met het uitzoeken van plaatsen die ik in Nieuw Zeeland wil bezoeken en op tijd richting m’n bed. Dit keer zelfs in Santiago geen wilde nacht…


Op de laatste dag in Chili ga ik naar de grote markt van Santiago. Deze bestaat uit een aantal straten met veel gebouwen met allerlei handel. Van kleding tot kinderwagens en van allerlei etenswaren tot meubels. Je kunt het zo gek niet bedenken of het wordt hier verkocht. Alle grote merken zijn vertegenwoordigd, maar of het allemaal echt is..? Het is in ieder geval weer leuk om overheen te lopen. Later op de middag op naar een museum, maar deze blijkt vanwege een verbouwing helaas pas in 2013 weer open te zijn. Dan moeten we dus later nog maar een keer terugkomen hier. En ja, dan zit ook het avontuur in Zuid Amerika er al weer op! Met de metro en bus op naar het vliegveld. Op het vliegveld een kleine flirt met de vrouw achter de incheckbalie en zo zit je opeens op een stoel bij de nooduitgang zonder stoel voor je.. Alle ruimte dus om de komende 13 uur lekker te zitten en na een goede film slaap ik de hele nacht door.

Door het tijdsverschil van 16 uur tussen Chili en Nieuw Zeeland en het aantal uren vliegen sla ik de hele woensdag over en kom ik op donderdagochtend om 4.30 uur aan in Auckland. Meteen wordt duidelijk dat ik in een heel andere wereld terecht gekomen ben. De busrit van 25 minuten naar het centrum kost zo’n 11 euro, das bijna net zo veel als ik voor de 16 uur in de bus in Chili betaalde! Nou ja, iets minder, maar in verhouding belachelijk duur.. Eenmaal aangekomen in het hostel douchen en dan meteen de stad maar in. Eerst naar een groot park met een enorm museum over de geschiedenis van Nieuw Zeeland en de omliggende eilanden, de verschillende oorlogen en de natuur. Erg indrukwekkend met heel veel stukken en als toegift ook nog eens een tijdelijke tentoonstelling met de mooiste natuurfoto’s van 2011. Vervolgens lekker door het centrum lopen, naar de haven en ’s middags naar een park buiten het centrum waar vandaan je erg mooi uitzicht op de stad moet hebben. Dat blijkt! Het uitzicht is inderdaad erg mooi! Na boodschappen gedaan te hebben eten bij een goedkope Thai en na in het hostel nog even gezellig gekletst te hebben met een paar andere reizigers rol ik om 22 uur echt bijna van m’n stoel, naar bed dus!

Men zegt overigens altijd dat Centraal en Zuid Amerika gevaarlijk zijn, nou in vind Auckland veel gevaarlijker…ze rijden hier links! Alleen op deze eerste dag ben ik al bijna 6 keer aangereden haha vanaf nu dus elke dag het Bassie & Adriaan liedje in mijn hoofd… kijk links, kijk rechts en nog een keer.. :)

Het is maar goed ook dat ik op tijd ben gaan slapen, want de wekker gaat vroeg de volgende dag. Met de boot ga ik namelijk naar een klein vulkanisch eilandje voor de kust van Auckland dat pas 600 jaar geleden ontstaan is na een uitbarsting. Nu een prachtig groen paradijsje met fantastisch uitzicht op Auckland en omgeving. De wandeling naar boven is pittig in het zonnetje, maar het uitzicht maakt de inspanning wederom dubbel en dwars goed. ’s Middags wil ik de Skytower op, het hoogste gebouw van Auckland, maar mijn Nieuw Zeelandse kamergenoot raadt me dat af. Een park met een oude vulkaan in de buurt geeft net zo’n mooi uitzicht en kost niets. Daar dan dus maar heen lopen. Mooi park met een grote oude krater vanwaar het uitzicht op het centrum inderdaad erg mooi is! Eenmaal terug in het hostel blijk ik er een Nederlandse kamergenoot bij te hebben. Leuke gozer uit Amsterdam die meteen vraagt of ik ’s avonds zin heb om een biertje te gaan doen. Dat wil ik na een heel aantal avonden zonder stappen natuurlijk wel weer eens.. ’s Avonds dus op pad, maar het is nergens heel druk, de mensen zijn jong en over het algemeen straal bezopen en de biertjes zijn zo duur dat zelfs ik het zonde van mijn geld vind. Rond 2 uur vind ik het dus wel mooi geweest.

Na een beetje uitgeslapen te hebben stap ik rond de middag in de bus richting het noorden. Een prachtige rit door het heuvelachtige landschap! Aangekomen in Whangarei kom ik op een soort camping terecht met dorms. Eigenlijk een soort klein appartementje die je normaal moet delen met andere reizigers, maar die zijn er niet en dus heb ik mijn eigen privé onderkomen voor weinig geld, heerlijk! Om de hoek is een mooie waterval die ik aan het einde van de middag nog even bezoek en na het doen van boodschappen en gegeten te hebben beland ik in de heerlijke hottub van de camping, wat een luxe!! Aangezien er niet echt andere reizigers te zien zijn en we nogal buiten de plaats zitten ’s avonds dus maar een begin maken met dit blog.

Het duiken dat ik hier wilde doen laat ik voor wat het is. Voor hetzelfde geld kan ik straks in Zuid Oost Azië vier keer zoveel duiken maken. Ik besluit dus maar op de fiets die ik van de eigenaar van de camping mag lenen naar de kust te gaan. Deze fiets blijkt echter ontzettend klein en de weg is verschrikkelijk heuvelachtig. De omgeving is echter prachtig en aan de kust maak ik een aantal mooie wandelingen om te kunnen genieten van de geweldige uitzichten! Op de terugweg regent het helaas non-stop en moet ik bij ongeveer elke heuvel lopend naar boven omdat m’n benen niet meer meewerken. Na in totaal ruim 60 kilometer buffelen, maar na een heerlijke dag ben ik als het al donker begint te worden tot opluchting van de eigenaar van de camping gelukkig eindelijk terug. De laatste 10 kilometer heb ik alleen maar aan de hottub gedacht en daar duik ik dan ook heerlijk in! Gezellig zitten kletsen met een Nieuw Zeelander die er al in zit en dan op pad naar de afhaal Chinees (ja ja, die hebben ze hier ook!). Zal je altijd zien, begint het onder het lopen weer zo hard te regenen dat ik nog een keer compleet doorweekt raak.. ’s Avonds onder de deken in bed dan maar lekker een film kijken om op te warmen en de ogen dicht!

Vanaf de camping loop ik de volgende morgen via een mooi pad langs de rivier naar het centrum van deze plaats. De eigenaar van de camping is zo vriendelijk om mijn tas naar het kantoortje van de busmaatschappij te brengen, zodat ik dit stuk nog kan lopen. Prima wandeling en vervolgens met de bus naar het nog iets noordelijker gelegen Paihia. Daar ’s middags even door het dorp gelopen en een tour voor de volgende dag geregeld. Een tour om dolfijnen en wellicht walvissen te zien. Met de dolfijnen kan misschien zelfs gezwommen worden in het wild! Dat hoop ik dus ontzettend! Maar goed, dat moet straks plaats vinden, dus in het volgende verslag meer daar over! Voor nu is het weer even leuk geweest.. :)

Het beste en wederom tot horens!!




  • 21 Augustus 2012 - 13:19

    One Of Both Parents:

    Ik wil ook op reis!

  • 21 Augustus 2012 - 14:07

    The Other Parent:

    Nog minder dan 3 maanden...!!!

  • 28 Augustus 2012 - 17:47

    Roy:

    Zo zo, mooi hoor! Maar nu ben ik toch ff benieuwd naar je 60 km buffelen. Was dat 60 km fietsen of het fietsen en wandelen bij elkaar...
    Maar prachtig hé Nieuw-Zeeland! Dit had ik namelijk van menig medereiziger gehoord van mijn tijd in Australie. Met dolfijnen zwemmen zou prachtig zijn, heb ik ook gedaan down under.
    Als je de kans krijgt zou ik een tourtje boeken om met de walvishaai te zwemmen, dat vond ik echt super! Veel reis plezier nog! X Roy

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nieuw Zeeland, Paihia

Richard

Actief sinds 10 April 2012
Verslag gelezen: 228
Totaal aantal bezoekers 27823

Voorgaande reizen:

23 April 2012 - 30 November -0001

Reis rond de wereld

Landen bezocht: