Samen genieten in Azie!

Hallo vrienden!

Dat de tijd vliegt bleek vooral de afgelopen twee weken maar weer eens. Vier maanden lang keek ik uit naar het weerzien met Rianne, maar inmiddels zit onze tijd samen er al weer op... Maar goed, we hebben wel weer twee heerlijke weken samen gehad!

Ruim twee weken geleden kwam ik zelf op donderdagavond laat aan in Singapore. In het hostel dat ik geboekt heb kom ik in de krapste dorm ooit terecht. Deze is midden in het gebouw en heeft dus geen ramen, de 3 stapelbedden staan bijna tegen elkaar aan, de airco loeit op volle toeren en het stinkt er enorm. Het hostel ligt in de wijk Little India en ook het hostel blijkt vol te zitten met Indiërs. Vier paar ogen bestuderen de net binnengekomen lange blanke man dan ook eens goed zonder veel te zeggen. Nogal ongemakkelijk gevoel geeft dat. Nou ja, bed opmaken, even wat eten en drinken in een supermarktje om de hoek halen, snel wat berichtjes sturen en dan proberen een goede nacht te maken.

Dat blijkt geheel te mislukken. De kleine dikke pad in het bed onder me snurkt met het volume van een opstijgende Boeing 747. Zelfs de oordoppen die ik voor het eerst deze reis gebruik helpen totaal niet. ’s Ochtends uitslapen is er ook niet echt bij, aangezien de dorm een eigen badkamer heeft. Daar rochelen (flinke groene klodders ophalen en uitspugen) en ruften de Indiërs naar hartenlust van zich af. Heerlijk wakker worden dus… Aangezien ik er natuurlijk op m’n paasbest uit wil zien als Rianne aankomt ga ik ’s middags maar eens shoppen. Er is één straat in Singapore met tal van enorme winkelcentra waar ik met de bus heen ga. Veel van deze winkelcentra zijn super chique met winkels van merken als Gucci, Armani, Prada etc. Elk belachelijk duur merk is vertegenwoordigd met zijn eigen winkel. Niets voor deze backpacker dus, maar gelukkig vind ik uiteindelijk een winkelcentrum met beter betaalbare kleding. Aan het eind van de middag loop ik lekker terug door de stad naar het hostel. Na een verfrissende douche, waarvan je er zo’n 3 per dag nodig hebt, een heerlijk bord nasi eten bij een simpel tentje en de laatste hand leggen aan wat cadeautjes voor Rianne.

En dan is het tijd om Rianne op te halen! Even wisselen van kamer en met de metro vervolgens op naar het vliegveld. Van achter glas kan ik de bagageband zien waarop haar tas aan moet komen. Elke keer als ik denk haar in een flits te zien blijkt het iemand anders te zijn, maar net op het moment dat ik me zorgen begin te maken komt ze er aan! De bagage wordt snel gevonden, maar in plaats van meteen door de deuren te rennen moet eerst de flightbag er af van mevrouw. Zal je altijd zien dat het slotje op zo’n moment niet mee werkt. Pleur die tas toch in z’n geheel op een trolley probeer ik haar in gebaren duidelijk te maken, maar het duurt even voor dat idee landt. Als ze uiteindelijk de deuren door komt is het eindelijk tijd om elkaar weer vast te kunnen houden, wat een heerlijk gevoel is dat! Of er op zoenen in het openbaar in Singapore ook een boete staat heb ik niet van te voren uitgezocht, dat doen we gewoon even lekker ongegeneerd! Aan het einde van de middag komen zijn we terug in het hostel. Tijd om op te frissen, verder bij te kletsen en cadeautjes uit te wisselen! Daarnaast verrast Rianne me met tal van leuke kaarten van jullie, bedankt daarvoor!!

In een Indiaas restaurantje maakt Rianne vervolgens kennis met de Aziatische keuken. Zelfs één van de mildste gerechten hier is volgens haar pittig! Ondanks dat weer een heerlijke maaltijd. We lopen nog een klein rondje door de buurt en over een klein marktje voor we terug gaan naar het hostel. En de rest van de avond… die wordt in de kamer doorgebracht!

Uitslapen in een privé kamer met alleen Rianne blijkt stukken beter te gaan dan in een dorm met een stel Indiërs, pas na de middag komen we uit bed. Terwijl Rianne zich klaar maakt voor een dag Singapore regel ik een ontbijtje in de supermarkt om de hoek. Vooral de afdeling met verse vis in deze winkel valt op, je kunt er levende vissen uit verschillende aquariums kiezen die dan voor de je ‘bereid’ worden. Verser vind je het niet… Na ontbeten te hebben is het tijd om Singapore in te gaan. Lopend gaan we op weg naar Chinatown, een flink eind weg van ons hostel, maar daardoor zien we wel meteen veel van de stad. Chinatown is een leuke rommelige wijk met heel veel kleine winkeltjes vol souvenirs en kleding en tal van kleine eettentjes. Daarnaast zijn er twee mooie tempels, een Hindoestaanse en Boeddhistische die we bekijken. Als het even flink begint te regenen is dat een mooi excuus om tussendoor op een overdekt terras een lekker biertje te drinken met een sateetje erbij. Na een paar uurtjes rondslenteren is het mooi geweest en nemen we de metro terug naar het hostel. Daar is het tijd om een fles champagne open te trekken en deze met een goede zak borrelnoten weg te werken! ’s Avonds nog een veel te duur biertje bij een café om de hoek, maar gezien de prijs houden we het hierna voor gezien.

Na één volledige dag in Singapore samen is het al weer tijd om richting het vliegveld te gaan. Op naar Maleisië, Pulau Penang om precies te zijn, een eilandje met witte zandstranden! Aangekomen op het vliegveld van dit eilandje blijkt al snel dat we nu écht in Azië zijn. Bij een informatiedesk vertelt een super vriendelijke vrouw ons dat de bus naar Batu Ferringhi niet volgens een vast schema rijdt. Er komt er ongeveer één per uur, maar of je 55 of 15 minuten moet wachten op de volgende is maar de vraag. Daarnaast zal de busrit ongeveer anderhalf tot twee uur duren, terwijl de afstand maximaal zo’n 35 kilometer is. Pas aan het einde van de middag komen we uiteindelijk aan. Batu Ferringhi blijkt veel toeristischer en groter dan verwacht, geen idyllisch kustplaatsje, maar een plaats met te veel grote hotels en resorts aan een kustweg. Gelukkig vinden wij aan de hand van de Lonely Planet al snel een prima klein guesthouse pal aan het strand. Kost weinig, de kamer is schoon, de familie die de tent runt erg vriendelijk en vanaf het gemeenschappelijke balkon kijk je zo op zee! Snel een paar biertjes scoren in de minimarket om de hoek en dan op het strand neer ploffen voor de zonsondergang. Meer is er niet nodig om ultiem te genieten samen! ’s Avonds voor een paar euro (1 tot anderhalve euro per maaltijd!) heerlijk bij een straattentje eten en vervolgens over de nachtmarkt slenteren. Langs de hoofdweg staan tal van kraampjes waar wederom alle grote merken vertegenwoordigd zijn. Alleen dan namaak en zeer goedkoop. Horloges, tassen, overhemden, zonnebrillen en tal van andere ‘merkartikelen’ worden aan de man gebracht. Rianne is geheel in d’r element, Richard vindt het allemaal wel gezegend. Na een lekker biertje en een cocktail in een barretje waar verder niets te beleven is slenteren we weer terug naar ons guesthouse. Op het balkon nog een klein afzakkertje en dan lekker slapen!

Afspraak is om het deze twee weken lekker rustig aan te doen, voor Rianne is het namelijk ‘gewoon’ een vakantie en ik kan na al dat harde werken in Sydney ook wel wat rust gebruiken.. ;-) Oftewel, vandaag is een heerlijke stranddag! Ontbijten (nou ja, lunchen eigenlijk) aan het strand en vervolgens op de handdoek neer ploffen met een tijdschrift. Batu Ferringhi is vooral in trek bij mensen uit het Midden Oosten. Gisteren op straat kwamen we al volop vrouwen in boerka tegen en dat is voor ons al een ‘bijzonder’ gezicht, maar vrouwen in boerka die keihard op een jetski langs komen is helemaal een raar gezicht! Aan het eind van de middag lopen we lekker een stuk langs het strand om weer van een prachtige zonsondergang te genieten. ’s Avonds eten we bij een wat luxer Italiaans restaurantje en slenteren we opnieuw langs de markt aangezien dit de enige weg in het plaatsje is. Uiteindelijk belanden we weer heerlijk op het balkon om onder het genot van een biertje met de boeren metworst van Pascal erbij gezellig tot ver na middernacht te kletsen.

Georgetown is de grootste plaats op het eiland en heeft volgens de Lonely Planet een aantal mooie wijken. Na rustig opgestart te hebben gaan we die kant dus maar eens op. Het is net als de voorgaande dagen bloedheet. Al van rustig slenteren staat het zweet binnen no time op je voorhoofd en tussen je bilnaad. Komt bij dat de hoogtepunten die de Lonely Planet omschrijft stuk voor stuk een beetje tegenvallen. De wijk is nou niet echt aansprekend en ook de moskee, Chinese tempel en het oude fort spreken niet heel erg tot de verbeelding. Een beetje een tegenvaller dus, maar het gezellig samen rondlopen en de indrukken die we opdoen maken een hoop goed. Aan het eind van de middag nog even een uurtje naar een groot winkelcentrum om te shoppen. Eenmaal terug in ons eigen plaatsje hebben we beide geen honger, een paar saté stokjes van een klein kraampje met wat biertjes op het balkon volstaat!

Om wat meer van het eiland te kunnen zien besluiten we een dag later een scooter te huren. Het is jaren geleden dat ik op zo’n ding gezeten heb, maar het kan nooit moeilijk zijn lijkt me. Voor de deur van de verhuurder rijd ik de scooter echter al bijna in de prak… We besluiten dan ook dat het verstandiger is als Rianne (die ervaring heeft met brommer rijden) het eerste stuk rijdt. In het straatje van het hostel oefen ik vervolgens een beetje, maar erg van harte gaat het nog niet. Ik stap dus maar achterop bij Rianne als we op weg gaan naar het natuurgebied een stuk verder op. Eenmaal veilig aangekomen licht een vrouw ons in over de mogelijke wandelroutes. Net begonnen aan één van deze routes dwars door de jungle spotten we al prachtige apen en om het nog beter te maken loopt er over het strand ook nog een enorme leguaan! Een lekker begin dus, maar tijdens het wandelen zien we verder geen mooie beesten. Alleen helemaal op het einde van de route zien we gelukkig nog een groep apen. Op het eindpunt worden we door een bootje opgewacht om teruggebracht te worden naar het startpunt. Onderweg stopt het bootje nog even op ‘monkey beach’. Dit blijkt vooral een toeristische plek waar een ander soort apen veel gezien wordt. Na een stukje lopen over het strand spotten we dan ook een groepje apen. Als we een aantal foto’s gemaakt hebben komt er een aantal apen aan lopen die niet zo van de aandacht gediend zijn. Als één aap nogal dreigend dichterbij komt besluiten we het maar op een lopen te zetten met de aap achter ons aan. Gelukkig geeft deze het snel op en komen we met de schrik vrij…

Eenmaal terug bij de scooter is de middag al bijna voorbij, nog ergens anders heen rijden heeft dus weinig zin. Behalve naar de McDonalds dan! Even een lekkere vette hap halen na zo’n inspannende wandeling! Vervolgens een verfrissende duik in zee en lekker samen dollen in het water! ’s Avonds op de markt scoren we nog een ‘echt’ Gucci horloge voor Rianne en belanden wederom op de heerlijke bank op het balkon. In het plaatsje is verder niets te doen en daar samen zitten is heerlijk.

Na twee dagen op pad geweest te zijn hebben we nog niet erg veel zin om door te reizen. Met het strand zo pal voor de deur is het ook erg lastig om te vertrekken. En dus wordt het wederom een heerlijke stranddag! Lezen en luieren met een hapje en drankje. Eén minpuntje van vandaag, Rianne vindt het nodig om vol op een kwal te springen bij de eerste keer dat ze af wil koelen. Op beide armen brandende plekken dus. De eigenaresse van het guest house heeft gelukkig wel een middeltje hier tegen, azijn erop, maar het water gaan we beide niet echt meer in.. ’s Avonds regelen we een busticket naar de Cameron Highlands, eten gezellig op een soort van foodcourt met allerlei lokale tentjes en belanden…juist…tot diep in de nacht lekker op het balkon zitten ouwehoeren samen!

De reis naar de Cameron Highlands zou zo’n vier tot vijf uur moeten duren volgens de vrouw van het reisbureau. Dit blijken er ruim negen te worden. Azië heeft ook zijn mindere punten… De eerste uren kunnen we gelukkig nog van prachtige uitzichten genieten, de laatste uren in het donker (in de file) zijn vooral erg vervelend. Gelukkig vinden we vrij snel een prima hostel in Tanah Rata. Nog even snel een hapje eten scoren bij een prima lokaal tentje en vervolgens bij het hostel onder het genot van een biertje de nodige potjes Halli Galli spelen. Rianne wint ze allemaal…

De volgende dag willen we een mooie wandeltocht maken in de omgeving. We staan echter zo laat op dat de tijd een beetje begint te dringen. Komt bij dat Rianne zich na een tijdje lopen niet helemaal goed voelt, waardoor we besluiten om te keren. Terug in het dorpje gaat Rianne terug naar het hostel en loop ik nog even naar twee watervallen in de buurt. Beide zijn echter niet spectaculair. Wel spectaculair is de slang waar ik bij de tweede waterval bijna op stap. Schrik me een ongeluk! Volgens een gids die voor het hostel werkt een bruine cobra, maar goed dat ik die nog net op tijd zag. ’s Avonds maar weer eens iets uitgebreider eten bij een leuk tentje, nog even een potje set spelen buiten (verlies wederom kansloos) en vrij op tijd slapen. Morgen poging twee om de hike te volbrengen!

Die tweede poging gaat een stuk beter. Ondanks dat het steil omhoog gaat en het bloedheet is bereiken we de top. Het uitzicht bovenop is mooi, maar door de bebouwing in de omgeving helaas niet meer fantastisch. Daarnaast zien we helemaal geen beesten, iets waar we toch wel op hoopten natuurlijk! Via de andere kant van de flinke heuvel zakken we weer af, dwars door de jungle naar een klein dorpje waar de mensen echt nog in houten huisjes wonen. Maleisië is al best ontwikkeld en dat is overal terug te zien in grote moderne gebouwen. Hier gelukkig (?) nog niet, het is nog een mooi puur dorpje. De kinderen die bij het schooltje zitten zien ons al gauw en groeten enthousiast. De lolly’s die we vervolgens bij het lokale winkeltje kopen maken ons vervolgens nog veel populairder! Leuk om die kinderen zo blij te zien. Via een grotere weg lopen we vervolgens rustig terug naar ons eigen plaatsje waar we ’s avonds lekker samen doorbrengen met de nodige mix drankjes bij het hostel.

Rond de middag vertrekken we de volgende dag naar Kuala Lumpur waar we aan het eind van de middag na een prima busrit aankomen. Even opfrissen in het hostel en dan op zoek naar iets te eten. We komen uit bij een heel leuk barbecue restaurantje aan de kant van de straat. Er kan gekozen worden uit allerlei stokjes met vlees, vis of groente die vervolgens bereid worden voor je. Je kont kun je planten op een klein plastic krukje aan een tafeltje en binnen no time heb je een prima maaltijd! In een ander gebouw van het hostel is ’s avonds een Halloween feest. Aangezien we nog niet echt op stap geweest zijn wordt dat hoog tijd vinden we. En dus zitten we even later op het dakterras van het hostel cocktails weg te tikken, elkaars gezicht te schminken, genieten we van andere backpackers die zichzelf met allerlei spelletjes belachelijk maken, drinken we meer shotjes en cocktails en gaan de voetjes samen van de vloer! Ondertussen af en toe met andere reizigers kletsen en midden in de nacht na een zeer geslaagde avond terug naar ons gebouw terug waggelen. Slapen doen we echter niet voordat Rianne een zak koffie getapt heeft bij een nachtwinkel. Een zak? Ja een zak. Waarom een zak? Geen idee, maar dat deed de vrouw voor haar ook…

Verrassend genoeg voelen we ons de volgende dag niet al te goed. Rond de middag doen we een poging om op te staan, maar vooral Rianne heeft het zwaar. Uiteindelijk is het al rond half 2 voordat we in beweging komen. Wellicht helpt een vette hap in de Mc, daar gaan we dus eerst maar eens heen. Vervolgens met de metro naar de Petronas Towers, een icoon in Kuala Lumpur. Bij aankomst regent het echter stevig en dat blijft het doen. We vermaken ons dus maar in een winkelcentrum met veel te dure spullen, schieten nog snel even wat plaatjes van de toren en gaan aan het begin van de avond terug naar het hostel. De avond brengt dit keer weinig spannends, lekker rustig aan opfrissen, beetje lezen, nog een keer naar het barbecue restaurantje en op redelijk op tijd naar bed. Deel twee van de Halloween party kunnen we niet meer aan…

De volgende dag is het tijd om wat meer van Kuala Lumpur te gaan zien en hoe kan dat beter dan vanaf 276 meter hoogte! Op naar de KL Tower dus. Rustig lopen we die kant op, halverwege schuilend voor de volgende tropische bui. Bij de toren aangekomen zegt een man dat het nu wel bewolkt is, dus dat we misschien beter een andere keer terug kunnen komen. Dat kan in ons geval echter niet. Boven blijkt in eerste instantie dat de man gelijk had, we zien vrijwel niets! Gelukkig klaart het snel een beetje op, waardoor we prachtig uitzicht op de stad hebben, een veel westerse en groenere stad dan verwacht! Ook voor deze grote stad geldt dat het weer indrukwekkend is om zo te zien van boven. Na het bezoek aan de toren lopen we de hele middag lekker door de stad. Door de wijken Little India en Chinatown, langs het plein waar de onafhankelijkheid werd uitgeroepen, door de City Market met tal van souvenirs en tot slot bezoeken we nog een Hindoestaanse tempel. Geheel gaar van een hele dag wandelen in de bloedhitte komen we aan het begin van de avond terug in het hostel. Gezellig een pizza eten bij de reggae bar verderop, biertje drinken en dan de spullen maar eens gaan pakken voor morgen.

Er moet namelijk weer gereisd worden, terug naar Singapore. De bus die om half 10 zou vertrekken blijkt vertraagd. Wachten dus tot we opgehaald worden door een mannetje van de busmaatschappij. Die loodst ons een uurtje later naar buiten. ’Wait here’ is zijn simpele instructie als we met een groepje aan de kant van de straat staan. Ruim anderhalf uur na de oorspronkelijke vertrektijd komt er een bus voor rijden, maar van een heel ander bedrijf. Deze bus gaat niet naar Singapore, maar schijnt ons naar een overstapplaats te brengen. Op hoop van zegen stappen we dus maar in. Op een parkeerplaats van de snelweg is het opeens zo ver, overstappen graag! Komt het dus toch weer goed. De lange rijen voor de douane zorgen nog voor het nodige oponthoud, maar uiteindelijk zijn we terug in Singapore! Eenmaal geïnstalleerd in het hostel eten we weer eens heerlijk bij een eenvoudig restaurantje. De avond wordt verder vooral samen in bed doorgebracht, het is tenslotte de laatste voorlopig…

Tsja…en dan is het al weer tijd om de tas van Rianne echt in te pakken. Gelukkig vliegt ze echter pas ’s avonds dus kunnen we eerst nog een middag Singapore in. In eerste instantie gaan we naar de straat met alle winkelcentra, maar daar hebben we het snel gezien, niets voor ons (budget). Op naar Chinatown dus maar weer. Daar lopen we gezellig rond als een stel verliefde pubers en doen we onze eerste gezamenlijke aankoop voor in huis! Jullie begrijpen, ook na deze twee weken voelt het nog helemaal goed samen, heerlijk!

Aan het begin van de avond pakken we de metro richting het vliegveld, waar we na het inchecken nog één keer gezellig samen dineren. Bij de McDonalds! :) En ja…dan is het echt zo ver, Rianne moet de douane door. Waardeloos. Het afscheid is dit keer nog moeilijker dan de vorige keer, zeker in de wetenschap dat het weer een tijd gaat duren voor we elkaar weer kunnen zien. Gelukkig hebben deze twee weken ons allebei nogmaals duidelijk gemaakt dat we echt samen verder willen, dus vol vertrouwen gaan we uit elkaar! Bedankt en tot ‘snel’ lieve schat!!

Ik ben inmiddels op Pulau Bintan, een Indonesisch eilandje ten zuiden van Singapore neergestreken. Daar blijf ik een weekje totdat mijn ouders aankomen in Singapore. Later weer meer hierover, het verhaal is (goh echt..) weer eens veel te lang geworden!

Het beste allemaal weer en houdt me op de hoogte van wat jullie meemaken in NL!

Ps: foto’s volgen snel, hier geen goede internetverbinding…