Living my dream!

18 dagen geleden schreef ik het laatste bericht op dit blog en het is werkelijk een onmogelijke opgave om in een compact verhaal weer te geven wat ik in deze periode weer meegemaakt heb! Van duiken in the blue hole, zwemmen en klauteren door grotten en het bezoeken van prachtige tempels tot hilarische taxiritten, het beklimmen van een 4000 meter hoge vulkaan en wederom zwemmen in watervallen! En dan heb ik het nog niet eens over al die kleine, maar opvallende en leuke gebeurtenissen! Oftewel, het zal dus weer een uitgebreid verhaal worden!

Laten we maar beginnen waar we gebleven waren, ik ging op weg naar Belize, Caye Caulker om precies te zijn! Een tropisch paradijsje met slechts 1.500 inwoners waar ik een paar dagen wil relaxen, maar waar ik vooral heen ga om te duiken in the blue hole! Vanaf het eerste moment in het hostel is het al weer volle bak gezelligheid met tal van andere reizigers! 's Avonds gezellig uitgaan dus en overdag bij de enige strandtent op het eiland (Lazy Lizzard) heerlijk bijkomen en lezen in het derde deel van de Millennium trilogie. Enerzijds omdat het een goed boek is, anderzijds om van die kilo bagage af te komen! 's Avonds trek ik voornamelijk met Ryan (een compleet gestoorde Amerikaan) op. Hij gebruikt alle soorten drugs die voor handen zijn (voornamelijk wiet en coke) en houdt van een borrel, maar is voornamelijk ontzettend leuk en gezellig! Binnen no-time kent hij het halve eiland en zo zit je de ene avond te barbecuen in de tuin van een local (heeerlijk!!) en de volgende avond met een groep Australiërs een Engelsman en twee Duitsers biertjes te drinken op de pier. Als je de volgende dag aan Ryan vraagt of het nog laat geworden is variëren de antwoorden van 7 uur tot 9 uur in de morgen..! Zo bont maak ik het maar niet, rond 2 uur vind ik het meestel leuk geweest!

De voornaamste reden om hier te komen was echter het duiken in the blue hole! Om 5.30 uur vertrekt de boot voor een twee uur durende reis naar de duikplek. Een ontzettend hobbelige rit, waardoor ik extra blij ben dat ik gisteren op tijd naar bed gegaan ben! Eenmaal met m'n hoofd onder water zie ik meteen 2 vrij grote haaien heel dichtbij! Even schrikken, maar al heel snel vooral genieten van dit bijzondere schouwspel! Vervolgens op naar 40 meter diepte, nog nooit gedaan, maar het gaat goed. Blue hole zelf valt me iets tegen, al is de plek erg bijzonder! De twee overige duiken deze dag maken echter alles goed! Prachtig koraal, volop kleurrijke vis, meer haaien en enorme roggen! Je komt ogen tekort en ik baal als een stekker dat ik die 250 euro voor een onderwaterhuis voor m'n camera niet neergeteld heb.. Na een top dag 's avonds barbecuen bij het hostel van een aantal andere reizigers die Ryan (natuurlijk) inmiddels kent. Gezellig, te gezellig, waardoor ik de volgende dag de boot terug naar het vaste land maar even laat voor wat het is...nog een dagje relaxen komt me beter uit! Betekent ook dat ik mooi m'n boek uit kan lezen! :)

De dag erop dan toch echt met de boot en een propvolle chickenbus op weg naar het noorden van Belize, Orange Walk. Aangekomen in het hostel ontmoet ik de local Mill. Net ontslagen bij de kustwacht vanwege drugshandel en nu zijn 'verdriet' aan het verdrinken. Daar is hij aan zijn adem te ruiken al een tijdje mee bezig, maar hij staat er op me rond te leiden door zijn Orange Walk. Prima! Bij elke gelegenheid wordt een nieuw biertje gescoord en aan iedereen die hij ook maar enigzins kent wordt ik voorgesteld als zijn vriend uit Nederland! Daar komt bij dat hij me elke 4 minuten zegt echt geen geld te willen, omdat ik zijn vriend ben. Terug in het hostel, plaatsje stelt weinig voor, komt uiteindelijk de 'geheel onverwachte' vraag of ik toch wat geld voor de 'taxi' heb haha nou vooruit, drink er nog maar één op je vriend uit Nederland! Ik besluit 's avonds maar eens helemaal niets te doen, behalve een beetje internetten en mailen met mijn vrienden..

Reden om Orange Walk te bezoeken zijn de tempels van Lamanai, 50 kilomater stroomafwaarts aan de rivier. Met een bootje wordt daar koers naar gezet. Prachtige tocht dwars door de jungle. Volop verschillende vogels, apen (zo gewend aan toeristen dat de bananen in de boot opgehaald worden :( ) en zo af en toe een krokodil. De tempels zelf zijn niet heel indrukwekkend, maar het uitzicht op de hoogste tempel des te meer! Fantastisch zicht over de jungle en de rivier! Daar genieten we dus meer even dubbelop van! 's Avonds nog even bij een straattentje gegeten en morgen snel weer weg uit Orange Walk!

Dat weg gaan uit Orange Walk gebeurt wederom met de volle chickenbus. De chauffeur heeft er zin in deze morgen, 2 Unlimited, Haddaway en tal van andere houseklassiekers knallen uit de speakers in de oude gammele bus. Zo hard dat ik m'n buurman niet kan verstaan. De buurman is overigens ook om 10 uur 's morgens al biertjes aan het wegtikken. Ach ja, waarom niet! Van Belize City naar San Ignacio (de bestemming van vandaag) valt de armoede goed op...huizen zijn klein en vervallen, kinderen zijn overal aan het werk en elk 3e huis heeft 5 half gedemonteerde auto's om de 'voortuin' staan om onderdelen van te kunnen verkopen. Een puinhoop om te zien!

Aangekomen in San Ignacio hoor ik al snel mijn naam roepen. Ryan it is! Samen met de Australiërs en Sam uit Engeland is hij ook hier terecht gekomen. Samen met Ryan, Sam en Josh besluit ik de volgende dag een tocht door prachtige grotten in de omgeving te maken, een schot in de roos! Na een uur wandelen door de jungle en het 3 keer door de rivier waden komen we aan bij de entree van de grotten. Vanaf daar moet het eerste stuk gezwommen worden, waarna we afwisselend wadend door het water, klauterend over rotsen en wederom zwemmend verder de grot in gaan. De grot werd 1.300 jaar geleden door de Maya's gebruikt voor de nodige rituelen en hier zijn nu nog veel overblijfselen van te zien! Van skeletten tot potten. Allemaal aangetast door de natuur, maar nog steeds heel goed zichtbaar. Dat maakt de tocht naast alle prachtige vormen in de grot nog mooier! Helaas is het meebrengen van een camera deze tour niet toegestaan.. :(

Terug in het hostel besluiten we meteen 's avonds nog door te gaan met de taxi naar Flores in Guatemala. Ook al wordt het sterk afgeraden 's avonds door Guatemala te reizen gokken we het er op. De taxichauffeur die ons naar de grens rijdt heeft gelukkig een vriendje aan de andere kant van de grens die ons wel naar Flores wil brengen voor een aanzienlijk bedrag. Na een snelle grensovergang en het wisselen van wat geld bij een louche handelaartje in de taxi op weg! Met een Australiër, Engelsman, Amerikaan en Nederlander, een Guatemalese (?) chauffeur, 4 grote backpacks en 4 kleine in een veel te kleine en stokoude taxi. De chauffeur snapt er niets van hoe wij hier zo samen verzeild zijn geraakt, maar vindt het allemaal wel gezellig. De weg is aan het begin nog erg goed, maar al snel verandert dat in een onverharde weg. Volgens de chauffeur omdat de aannemer voor dit stuk verzaakt heeft. Stel je even voor dat er tussen afslag Apeldoorn en Apeldoorn-Zuid geen asfalt ligt, omdat dat stuk nou net door een ander bedrijf gedaan zou worden! En zo worden stukken geasfalteerd afgewisseld met stukken onverharde weg. Onderweg een paar keer stoppen om wat biertjes op te pikken. Bij elke verkeersdrempel houd ik ondertussen mijn hart vast of we niet de hele onderkant van de auto kwijtraken, maar uiteindelijk komen we veilig en wel aan in Flores, waar we in het hostel de omgebouwde garage krijgen. Een prima en ruime kamer waarvan de complete voordeur open kan. Vind ik om 1 uur 's nachts niet zo'n goed idee in Guatemala, maar volgens de overige 3 kan dit prima om even te luchten!

De volgende dag met Ryan en Sam Tikal bezoeken, prachtig weer, machtige tempelruïnes en absoluut niet zo druk als verwacht. Uren dwalen we door het park. De ruïnes liggen wederom midden in de jungle en dus worden er howlermonkeys en spidermonkeys gespot. 's Middags is het geheel uitgestorven en lopen we vrijwel alleen rond en genieten we bovenop één van de tempels van het geweldige uitzicht!

De volgende dag brengen we ook nog door in Flores, het is namelijk de dag van de CL finale en Sam is groot Chelsea fan! Reden genoeg voor mij en Ryan om Bayern te supporten en daar ons geld op te zetten..btje jammer.. Maar gezellig was het kijken wel! Vanaf 12.30 uur aan de biertjes en als het dan verlengen en penalty's wordt rol je zo ongeveer de kroeg uit! Laat die kroeg nou precies aan het meer gelegen zijn! Tijd voor een verfrissende duik dus, samen met tal van andere toeschouwers!

De volgende ochtend pakken we de shuttlebus naar Languin, 8 uur zuidelijker gelegen. Ryan en Josh hebben zo'n last van de kater dat er volgens hen maar één oplossing is. De fles Bacardi om 9 uur aan je mond zetten! Ik sla het aanbod nog even af! Maar al snel is het weer erg gezellig in de bus. De chauffeur annex dj doet gezellig mee door zijn reggaeton (?) CD op standje discotheek te zetten! Na onderweg nog even een fles wodka en tequilla op de kop getikt te hebben kunnen we er tegenaan. Na 12.00 uur mag ik absoluut niet meer weigeren en maakt Ryan de nodige Magherita's voor me. Zo wordt het alles bij elkaar een hilarische busrit!

In Lanquin een prachtig gelegen hostel gevonden met uitzicht op de bergen (check de douche foto)! De volgende dag Semuc Champey bezoeken, volgens velen de mooiste plek van Guatemala. Om de dag goed te beginnen met een enorme schommel de rivier in gelanceerd worden. Zo, weg is de kater! Vervolgens door grotten zwemmen, klauteren en glijden. Wederom erg indrukwekkend, al winnen de grotten van San Ignacio glansrijk! Als we weer buiten staan is het tijd om naar boven te hiken. Wat een fantastisch uitzicht!! Bergwanden, in de diepte onder ons de rivier en overal groen! Prima plek om je lunch te verordenen. Eenmaal terug beneden is er alle tijd om af te koelen in de watervalletjes en even bij te komen! Of het de mooiste plek is weet ik niet, maar ik geloof het graag!

Zo, zijn we er nog? Hoop het maar, want het mooiste deel moet nog komen! :)

Na Languin wordt de reis voortgezet naar Antigua. Bij aankomst horen we al snel dat het lady's night is in één van de barren in de plaats. Na de nodige drankjes tijdens happy hours op het dakterras is het tijd om daar met Sam, Oscar en Sarah heen te gaan! De sfeer zit er goed in en al snel worden Sam en ik benaderd door drie lokale meiden. Er moet gedanst worden. Salsa wel te verstaan. Hallo dames, ik ben een lange stijve Hollander! Maar goed, na een paar drankjes zijn de spieren soepel en gaat het prima (nee ik wil de beelden niet terug zien..). Gezelligheid ten top, alleen een beetje jammer dat de bar om 1 uur sluit. Dan maar op naar de afterparty samen met Sam. Die afterparty is alleen niet veel meer dan een theekransje..jammer, maar het was een mooie avond!

De dag erna bijkomen en door het erg mooie koloniale stadje banjeren. Tour geboekt voor de volgende dag. 8 uur lang een vulkaan op lopen om vervolgens bovenop te kamperen en de volgende morgen om 5 uur de zonsopkomst te bekijken. Ryan is inmiddels ook in Antigua aangekomen en besluit mee te gaan. Aan het einde van de middag de briefing, het belooft zwaar te worden, maar 80 procent zit tussen de oren wordt er gemeld en het eerste deel is het zwaarst..

Na ongeveer 2 uur slaap door een zeer onrustig hostel melden we ons om 6 uur de volgende morgen bij het reisbureautje. De tassen worden gepakt: 4,5 liter water per persoon, een set droge kleding, een set thermokleding, een slaapzak, snacks, lunch en avondeten, een deel van de tenten en twee biertjes voor als Richard de top haalt. Al met al 15 kilo aan bagage voor op je rug..

Om 7.30 uur staan we aan de voet van de klim midden tussen de akkers. Het is nog fris en vol goede moed gaan we van start. Na 3 minuten stroomt het zweet echter al over mijn gezicht, na 5 minuten vraag ik me af wat ik hier in vredesnaam doe en na 13 minuten snak ik naar adem vanwege de hoge luchtvochtigheid en wil ik het liefst terug. Maar das natuurlijk geen optie! Dus bikkelen we door. Na een uur doen mijn enkels (misschien was het inlopen van mijn wandelschoenen toch verstandig geweest) nek en schouders pijn. Gelukkig wordt er regelmatig gestopt om even bij te komen en er zijn deelnemers die het vééél zwaarder hebben en waar we continu op moeten wachten (lekker!). En de tocht door het cloudforest en de uitzichten zijn prachtig! Na 4 uur worstelen zijn we halverwege en kan er gelunched worden. Nog maar 4 uur te gaan...deze uren worden doorgebracht met steeds 15 à 20 stappen en dan naar adem happen. We stijgen snel, waardoor ademen steeds lastiger wordt.

Na een lange lange lange dag komen we eindelijk aan op de plek waar gekampeerd gaat worden. De tenten worden opgezet en ingericht. De echte top ligt nog 400 meter en 45 minuten lopen hoger. Als we de zonsondergang willen zien moeten we dat nog afleggen en weer afdelen... Tsja...daar kom je toch voor hè, dus maar even op je tanden bijten. Samen met de helft (3) van de deelnemers en de gids naar boven. Het uitzicht is mooi, maar het is zo bewolkt dat er vrijwel niets van de vulkaan te zien is waar we op uit zouden moeten kijken. Jammer...en dus besluiten de gids en Eric weer terug te gaan. Ryan overtuigd me het nog 15 minuten aan te kijken, we zijn er nu toch. Ondanks dat het koud is op de top (4000 meter!) besluit ik nog even te blijven.. en wat blijkt, na een minuut of 10 breekt het helemaal open!! Blij als twee kleine kinderen dansen we in het rond bovenop 'onze' vulkaan! Het uitzicht is werkelijk waar fantastisch! We kijken neer op een dek van wolken waar verschillende vulkanen bovenuit steken! Absoluut de beste beloning die we ons konden wensen en met een ontzettend goed gevoel dalen we af naar ons tentenkampje.

Na daar lekker gegeten te hebben is het dusdanig koud en donker dat er geen andere optie is dan lekker in de slaapzak te kruipen. Dat bevalt prima, de ogen zijn zo dicht...maar na een plasje de rest van de nacht weer open grrrr..

Om 5 uur gaat de wekker en om 5.10 uur lopen we wederom naar boven. Dat is gezien de spierpijn nog zwaarder dan gisteren na uren lopen, maar we komen er. Het is ontzettend helder en de uitzichten zijn fenomenaal! Komt bij dat de vulkaan vlakbij volop rommelt en lava uitspuugt. Een prachtig schouwspel. Vervolgens afdalen, tenten afbreken, inpakken en de weg helemaal naar beneden inzetten. Dat gaat een stuk lekkerder en rond de middag zijn we terug in het dorp! Dat is mooi, want om twee uur gaat mijn bus naar San Pedro. Eén klein dingetje, er is in de hele stad geen water vanwege een breuk in een pijp.. Lekker als je net 1,5 dag gelopen en gezweet hebt.. Dan maar 6 flessen water in de supermarkt kopen en zo een geïnproviseerde douche nemen! Heerlijk! :)

Inmiddels na een prachtige rit aangekomen in San Pedro waar ik vandaag of morgen hoop te kunnen paragliden boven het meer. Zondag weer terug naar Antigua en maandag vliegen naar Costa Rica! Rianne komt daar namelijk maandagavond aan om 4 weken met me mee te reizen en die hoopt wel opgehaald te worden op het vliegveld!!! Hopelijk kan ik haar aansteken met het reisvirus, maar gezien al het moois kan ik me niet voorstellen dat dat niet lukt. De foto's spreken voor zich!

Wederom hoop ik dat het met jullie ook allemaal nog goed gaat natuurlijk!? Reacties en hoe het met jullie gaat graag per mail, muijsje@hotmail.com, dat reageert makkelijker voor mij. Hoor graag van jullie!!

Ps: sorry voor dit belachelijk lange verhaal haha

Ps2: en dan heb ik alle kleine opvallende dingen nog niet eens vermeld..oftewel, het is allemaal veel te veel!