Peru blijft fantastisch!

Hola!

Daar zijn we weer met een nieuwe update..! Na een gezellige avond in Lima met Joseph en een paar uurtjes slaap is het tijd om Pascal van het vliegveld op te halen! Die landt mooi op tijd, fijn om hem weer te zien! Van slapen komt niet meer, er is teveel te bespreken en als we eenmaal in het hostel zijn is het al volop dag. Na even aangemodderd te hebben dus maar richting centrum samen met Joe. Daar doen we ongeveer hetzelfde rondje als tijdens mijn eerste bezoek aan Lima. Voor mij dus niet heel interessant, maar het blijft heerlijk om door zo’n levendige stad te lopen! ’s Middags nog even naar de kust langs het strand wandelen en vervolgens belanden we in de tuin van het hostel, even relaxen met een paar biertjes en een spelletje dobbelen. Wanneer de bestelde pizza bezorgd wordt is het feest compleet. ’s Avonds nog even naar het casino, maar rond middernacht is de energie toch echt op.. al met al een prima eerste dag samen!

Na heerlijk uitgeslapen te hebben gaan we de dag erop naar het National Museum om zo iets meer over de achtergrond van Peru te weten te komen.. Het grote complex heeft helaas niet zo heel veel inhoud, slechts een paar verdiepingen dienen als museum en op deze verdiepingen blijft het vooral bij veel foto’s. Alleen de foto’s op de bovenste verdieping zijn erg indrukwekkend met volop foto’s van de bloedige strijd door en tegen terroristische groepen, maar voor de rest valt het allemaal wat tegen. De rest van de middag wordt er rustig aan gedaan, even bij het hostel zitten en wat dingen voor de bus voor morgen uitzoeken, door Lima slenteren, lunchen en wederom biertjes drinken bij het hostel als voorbereiding op een avond stappen. Dat stappen is erg gezellig! Eerst nog even naar het casino gratis biertjes drinken en vervolgens naar de plaatselijke barstreet. Daar belanden we al snel in een bar met gezellige live muziek. Helaas stopt dit al snel en moeten we op zoek naar iets anders.. Op woensdagavond blijkt er echter weinig open te zijn, maar in de plaatselijk homo discotheek schijnt een groot feest te zijn. En dat klopt! Goede muziek, druk zat en gelukkig ook genoeg meiden om mee te ouwehoeren. Rond half 5 rollen we ons bed in, wat een avond…

Dat het erg gezellig was is ook de volgende ochtend goed te merken... We verslapen ons , waardoor we de bus bijna missen en voelen ons beide niet geheel fit.. Gelukkig hoeven we slechts een paar uurtjes in de bus naar Huacachina, een plaatsje midden in de woestijn aan een oase. ’s Middags gaan we daar met een buggy tour de woestijn in om te kunnen sandboarden. Vol gas jaagt de chauffeur van de buggy de ene na de andere duin op en af. Het gaat soms met een bloedgang stijl naar beneden wat alleen het rondrijden al tot een hele ervaring maakt! Het sandboarden zelf gaat net even anders dan we dachten…we gaan niet staand op het board naar beneden, maar liggend op je buik met je gezicht naar beneden! Met een bloedgang al zandhappend denderen we steeds een duin af om vervolgens weer opgepikt te worden door de buggy die ons naar de volgende duintop rijdt. Tel daar bij op dat de omgeving ontzettend indrukwekkend is en je kunt je voorstellen dat we een heerlijke middag hebben gehad! De zonsondergang waar we precies 4 minuten van mogen genieten van de chauffeur is tot slot ook nog eens prachtig. ’s Avonds na het eten besluiten we toch maar weer op pad te gaan, Huacachina schijnt namelijk een feestlocatie te zijn. Eerst naar een klein barretje waar we gezellig kletsen met drie (je gelooft het niet…) Duitse vrouwen en vervolgens naar de plaatselijk discotheek. Die is ram vol met jong publiek, omdat er een miss en mister verkiezing aan de gang is. Hilarisch! Steeds komt er een nieuw 16 (?) jarig meisje of jongen onder luid gejuich en getoeter van zijn of haar ‘supporters’ (iedere miss / mister vertegenwoordigd een wijk) het podium op. Het dak gaat er nog net niet af, maar na de verkiezing (die overigens wel ellenlang duurt) barst het feest pas echt los. Dansen, hossen en bier drinken…laten Pascal en ik daar nou net heel goed in zijn.. Oftewel, het is nog net geen licht als we in ons bed belanden.. :)

Dat is het gelukkig wel weer als we rond 2 uur uit ons bed komen. Van het bezoek aan een nationaal park een stuk buiten Huacachina komt niets meer terecht. ’s Middags dan maar met pijn en moeite een enorme zandduin opklimmen (geen pretje met kater in de brandende zon..) om zo prachtig uitzicht op het plaatsje en de indrukwekkende omgeving te hebben. Bovenop relaxen we in de zon en aan het einde van de middag gaan we terug naar het hostel. Douchen, eten en op naar de bus richting Cuzco. Slechts 17 uur te gaan dit keer, maar gelukkig kan er heerlijk geslapen worden in de zeer luxe stoelen…

In de loop van de volgende middag komen we in Cuzco aan, daar lopen we ’s middags lekker rond door het mooie koloniale centrum en aan het begin van de avond ontvangen we de briefing voor de Salkantay tour die we gaan doen.. In vier dagen gaan we lopend door de bergen naar Machu Picchu! In de bus naar Cuzco hebben we uitgebreid besproken (gefantaseerd?) hoeveel mooie vrouwen uit Zweden, Australië en Californië er bij ons in de groep zouden zitten. Na de geweldige (Franse) groep in Huaraz mag het dit keer wel wat beter.. Als de gids zijn verhaal gedaan heeft over het aantal uren lopen per dag, de hoogtes die we bereiken en tal van andere zaken is onze eerste vraag dan ook: wie zitten er nog meer in onze groep? Het antwoord is even kort als teleurstellend… ‘niemand’… WAT?!? Alleen wij twee? Ja dus.. Jammer dat het wederom geen leuke groep wordt, maar met z’n tweeën vermaken wij ons ook wel! Na de briefing lekker een uitgebreide skype-sessie met Rianne die midden in de nacht net terug is van een verjaardag, vervolgens heerlijk eten bij een Italiaans restaurantje en op tijd naar bed. Om 4.45 uur worden we opgehaald…

Om 4 uur naar bed gaan bevalt beter dan om 4 uur opstaan, dat is één ding dat zeker is…Gelukkig mogen we eerst nog 2 uur in een propvol busje een beetje dommelen en na het ontbijt in een klein dorpje beginnen we vol goede moed aan de tocht. Gelukkig is de regen van vanmorgen voorbij en is het alleen nog heel bewolkt. Ik voel me meteen weer in m’n element en geniet van het lopen en de prachtige omgeving. Pascal heeft het iets zwaarder, met elke stap die we stijgen neemt de hoeveelheid zuurstof in de lucht af en de hoofdpijn toe.. Als het eindelijk tijd is om te rusten en te genieten van een welverdiende lunch blijkt onze kok niet op de afgesproken locatie en dus wordt er al vrij snel weer doorgelopen. Na een lange, maar erg mooie dag komen we aan in ons kampje op 3.900 meter hoogte waar de eerste nacht doorgebracht zal worden. Daar is ook een andere groep waar we gezellig even bij aan tafel kunnen zitten. Na een prima maaltijd is het al vroeg tijd om de slaapzak in te duiken…

Dag twee begint meteen weer heftig met stevig klimmen en dat is voor Pascal geen pretje. Hij heeft nogal last van hoogteziekte en als je dan ook nog eens erg slecht slaapt is weer een dag van 10 uur lopen niet eenvoudig. Als ik onderweg steeds even wacht tot hij weer aan sluit vraag ik me elke keer ernstig af of hij deze tocht gaat volbrengen of hier ter plekke van de berg af springt, wat ziet de man er slecht uit en wat is hij stil.. :) Gelukkig zet hij door en bereiken we na een prachtige tocht de top van 4.600 meter! Daar maak ik met de gids nog een klein uitstapje, waar alle andere groepen niet heen gaan. Tot de enkels in de sneeuw lopen we naar een prachtig punt met uitzicht op een meertje. Vanaf dit punt mogen we gelukkig voor Pascal weer gaan dalen. Als we aan het einde van de dag op een hoogte van ongeveer 3.000 meter kamperen krijgt hij zowaar weer wat praatjes en lust hij al weer een biertje.. Al met al weer een geweldig mooie dag, dwars door de ruige ongerepte natuur van Peru met heerlijk weer.

De derde dag van de hike brengt ons naar een dorpje vlakbij Machu Picchu. Gelukkig dalen we deze dag vrijwel alleen maar, waardoor het een vrij relaxte dag wordt. Zonnetje erbij, gezellig ouwehoeren en genieten van de omgeving die onverminderd mooi blijft! Pascal is gelukkig weer de oude, zodat er ook weer gepraat kan worden met elkaar.. Na wederom een lange dag lopen komen we aan in een super toeristisch plaatsje. Meteen Rianne maar even bellen, heerlijk om haar stem weer te horen en de ervaringen te delen! Vervolgens snel naar de hotspring die er in het dorp is, even de spieren ontspanning geven! Heerlijk dobberen we twee uurtjes in het warme water, vanzelfsprekend vergezeld door een zeer verdiend biertje! Vervolgens naar een restaurantje gezellig eten met de gids en op tijd naar bed, morgen worden we om 5 uur opgehaald om Machu Picchu te bezoeken!

Na een heerlijke nacht in een hostel met een goed bed (das toch net even wat anders dan op een dun matje in een ijskoud tentje) is het tijd voor het bezoek aan Machu Picchu! Met een busje worden we naar de ingang gebracht, waar het al een drukte van belang is. Eenmaal binnen gaan we meteen naar een mooi uitzichtpunt. Wat een geweldig indrukwekkende plaats is dit zeg! De eerste twee uur leidt de gids ons rond en vertelt honderduit over de geschiedenis en betekenis van allerlei gebouwtjes (inmiddels allemaal weer vergeten).. Vervolgens lopen we nog uren zelf rond en beklimmen nog een enorme (zo voelt het in ieder geval) berg voor een geweldig uitzicht op Machu Picchu. Eenmaal terug in het plaatsje voelt het alsof we er al een hele dag op hebben zitten, maar is het toch echt pas 13 uur.. De rest van de middag zitten we in de trein en bus terug naar Cuzco en als we aan het einde van de middag eindelijk terug zijn is het tijd voor een heerlijke Big Mac.. Het waren een paar fantastische dagen! ’s Avonds als afsluiter van deze mooie dagen nog even naar een kroeg, waar we gezellig ouwehoeren met de twee Nederlandse barvrouwen.. Om 1 uur rollen we echter bijna om van de slaap en is het dus mooi tijd om terug naar het hostel te gaan…

De volgende dag besluiten we maar eens héél weinig te doen…Slenteren een beetje door Cuzco, bekijken een oude Inca ruïne en lezen en internetten wat bij het hostel. ’s Avonds wederom lekker uit eten bij het inmiddels bekende Italiaanse restaurantje en vervolgens op naar de Irish Pub.. Ik voel me alleen niet al te goed, dus rond middernacht is het leuk geweest, morgen weer vroeg op om een dag te gaan raften!

Dat raften blijkt erg leuk te zijn! De rivier heeft genoeg ‘wilde’ stukjes om het redelijk spectaculair te maken! Daar komt bij dat de omgeving waardoor we raften mooi is en het weer heerlijk. Enige nadeel, we worden om 9 uur ’s morgens opgehaald en 17.30 weer afgezet voor in totaliteit 2 uurtjes raften.. Nou ja, je moet er iets voor over hebben zullen we maar zeggen! ’s Avonds besluiten we nog één keer bij onze Italiaanse vriend te eten voordat we de nachtbus naar Arequipa instappen, tijd om door te reizen!

Na een onrustige nacht komen we ’s morgens vroeg aan in Arequipa, een stad van een miljoen inwoners, maar wel met een heel mooi historisch centrum. Het hostel dat we op het oog hadden blijkt geen kluisjes in de dorms te hebben en we zijn zo stom geweest om al te betalen voordat we de kamer gezien hebben. Om 6 uur ’s morgens na een slapeloze nacht wilden we echter maar één ding en das naar bed. Na een stevige discussie krijgen we een deel van het betaalde bedrag terug, de overige 6 euro nemen we maar voor lief, we willen naar bed! Op naar het volgende hostel. Daar aangekomen blijkt echter dat we pas om 11.30 uur in de kamer kunnen, grrrrrr! Dan maar in de tv-kamer een goede film kijken om de tijd te doden en even te relaxen. Als de kamer gereed is zijn we over onze slaap heen, zal je altijd zien.. Dan maar lekker douchen en de stad in… Eerst heerlijk lunchen op het centrale plein met broodjes en Edammer kaas uit de supermarkt en vervolgens naar een eeuwenoud klooster dat midden in de stad ligt. Een mooi rustig stuk midden in de drukke stad. De nonnen waren echter in geen velden of wegen meer te bekennen.. ;-)

’s Avonds wordt er lekker gekookt in het hostel om vervolgens even twee uurtjes de ogen dicht te doen. Het is tenslotte zaterdag dus we willen op stap. We belanden in een bar/discotheek met alleen maar locals. De mix tussen salsa en trance muziek doet het prima, het dak gaat er werkelijk af in deze tent, zeker als er op een gegeven moment ook nog even een live band binnen komt lopen. Daar kunnen we in Nederland absoluut nog wat van leren! Na een aantal biertjes staan ook de houten harken uit Nederland op de dansvloer. En ja, twee van zulke knappe (ahum) Nederlandse mannen trekken nogal wat aandacht. Er moet dus gedanst worden en dat proberen we dan ook dapper. Eén meisje is vastberaden om mij salsa te leren (=geen goed idee). Dat ik haar ongeveer 8 keer op d’r tenen sta, vier keer bijna laat omvallen bij een pirouette en een halve kopstoot geef deert haar niet, we hebben ontzettend veel lol en daar gaat het om. Ook Pascal vermaakt zich prima met de vrouwen en zo is het binnen notime 4 uur ’s nachts. Wat een heerlijke nacht!

Na heerlijk uitgeslapen te hebben doen we eigenlijk helemaal niets de hele dag. Een kort bezoek voor een zelfde lunch aan het centrale plein en een bezoek aan een reisbureautje en daar blijft het zo ongeveer bij. Geeft me mooi de tijd om ’s middags bijna 2 uur lang met Rianne te skypen.. :) De reden om Arequipa te bezoeken is eigenlijk Colca Canyon waar de Condor gespot kan worden. Wat we echter niet wisten was dat dit nog 5 uur in de bus van de stad af ligt. Wil je daar heen dan moet je om 3 uur ’s nachts vertrekken, kun je een uurtje kijken bij de Canyon en ga je vervolgens via een aantal dorpjes terug om aan het einde van de dag terug te zijn. Een meerdaagse tour kan ook, maar daar hebben we geen tijd voor. We besluiten dus maar af te zien van Colca Canyon en de volgende dag door te reizen naar Puno.

Gisteren zijn we in Puno aangekomen na een bloedhete busreis. Vandaag de hele dag op het enorme meer hier de nodige eilandjes bezocht, maar daarover in het volgende verslag meer. Morgen is het alweer tijd om het prachtige Peru achter ons te laten! Op naar Bolivia en Chili en hopen dat die landen weer net zo veel moois brengen! Ik zal jullie over een week of 2 na het vertrek van Pascal weer op de hoogte brengen!

Bedankt wederom voor de leuke mails die jullie sturen, fijn om op die manier contact te houden!

Groeten,

Richard (en Pascal)